Ο Μελάς Ζωμός των Λακεδαιμονίων όπως ονομάζονταν στα αρχαία χρονιά οι Σπαρτιάτες ήταν κατά πάσα πιθανότητα ο κόκκος του καφέ, κατά δε την Ομήρου Οδύσσεια η ουσία (nepenthe) που η Ελένη ανακάτευε με κρασί και την έκανε να ξεχνά την στεναχώρια και το μισός ήταν ο καφές. 
Επίσης στην Παλαιά Διαθήκη ο (αποστεγνωμένος καρπός) που έδωσε η Αμπιγκελ στον Δαβίδ και ο Βοος στη Ρουθ ήταν ο κόκκος του καβρουδισμενου καφέ. 
Ο καφές είναι ένα από τα σημαντικότερα στοιχειά τού πολιτισμού της ανθρωπότητας και ένας από τους βασικότερους παράγοντες της εξέλιξης της. 
Πρωτοεμφανιζόμενος στην Αιθιοπία το 575 μ. Χ έως το 850 μ. Χ και αφού πέρασε Αραβία -Μέση Ανατολή -Ευρώπη -κατέληξε στο Νέο Κόσμο
Ο καφές προέρχεται από τον καρπό αειθαλούς δέντρου που ευδοκιμεί σε τροπικά και υποτροπικά κλίματα. 
Οι καρποί του μοιάζουν με κεράσια και μυρίζουν σαν γιασεμί. 
Σε κάθε κεράσι βρίσκονται προστατευμένα από το εξωτερικό περίβλημα και σάρκα, δυο σπέρματα, καθένα από το οποία περιβάλετε από λεπτή μεμβράνη (περγαμηνή). 
Χρειάζονται περίπου 4000 χιλιάδες κόκκοι για μια λίβρα καβουρδισμένου καφέ. 
Η λέξη coffee που σημαίνει ρόφημα προέρχεται από την Αραβική λέξη qahwah 
Ο Μπανεσιους, συγγραφέας τού 18 αιώνα αναφερόμενος στο μύθο των κατσικιών που χορεύουν, συμφωνά με το οποίο ένας ¶ραβας βοσκός παραπονέθηκε στον Ιμάμη του χωριού, ότι τα ζώα του κάποιες βραδιές δεν κοιμόντουσαν, αλλά χόρευαν όλη την νύχτα. 
Ο Ιμάμης ερευνώντας βρήκε ότι τα ζώα είχαν φάει κάποιους σαρκώδεις καρπούς θάμνων και αποφάσισε να τους δοκιμάσει και ο ίδιος. Αφού έβρασε τους καρπούς σε νερό και ήπιε το ποτό διαπίστωσε ότι μπορούσε να μείνει ξάγρυπνος όλη την νύχτα χωρίς πρόβλημα. Μετά την εμπειρία αυτή καθιέρωσε στους μοναχούς του να πίνουν το ποτό αυτό κάθε βραδύ για να παραμένουν ξάγρυπνοι στις λειτουργίες.

Το όνομα του καφέ προέρχεται από την Αραβική λέξη qahhwa που είναι παραφθορά τμήματος της αρχικής Αραβικής ονομασίας του καφέ, qahwat al-bknn, κρασί του κόκκου, που αναφέρεται στο γεγονός ότι ο καφές χρησιμοποιείται σαν υποκατάστατο του κρασιού, καθώς το Κοράνι απαγορεύει το αλκοόλ. Όταν ο καφές πρωτοήρθε στην Ευρώπη ήταν γνωστός ως "Αραβικό κρασί". Μια άλλη εκδοχή αποδίδει το όνομα του καφέ στο Βασίλειο της Κάφφα, την περιοχή της Αιθιοπίας όπου άρχισε να χρησιμοποιείται ο καφές.
Από την Αφρική ο καφές πέρασε στην Υεμένη, όπου τον έφεραν σκλάβοι από το σημερινό Σουδάν. Η πρώτη αναφορά από τους Μουσουλμάνους γίνεται περίπου στο900 μ.Χ. στα γραπτά του Πέρση γιατρού Ραζί και υπολογίζεται ότι η παρασκευή του καφέ όπως τη γνωρίζουμε σήμερα (με καβούρδισμα των σπόρων δηλαδή και βράσιμό τους) άρχισε γ'υρω στο 14ο αιώνα. Η πρώτη λεπτομερής αναφορά που έχουμε για την προέλευση και τη χρήση του καφέ είναι μια εργασία του Αμπντ Αλ Καντίρ Αλ-ΤΖαζίρι από τα 1587, όπου αναφέρεται ότι ο πρώτος που καθιέρωσε τη χρήση του καφέ ήταν ομουφτής του Άντεν τον 14ο αιώνα.
Ο καφές -σαν έτοιμο προϊόν, καθώς οι Άραβες απαγόρευαν αυστηρά την εξαγωγή σπόρων- πέρασε στην Ευρώπη από τη Βενετία, που διατηρούσε ισχυρές εμπορικές σχέσεις με τον Αραβικό κόσμο, στα τέλη του 16ου αιώνα. Διατέθηκε αρχικά από τους Βενετούς έμπορους στους πλούσιους, σαν εξωτικό είδος. Η δημοτικότητά του μεγάλωσε αφότου ο Πάπας Κλήμης Η΄, παρά τις συμβουλές του περίγυρού του να αφορίσει τον καφέ σαν ισλαμική απειλή προς το χριστιανισμό, δοκίμασε στα 1600καφέ, τον βρήκε εξαίσιο και τον "βάπτισε" Χριστιανικό ρόφημα. Το πρώτο καφεποτείο άνοιξε στην Ιταλία το 1645.

Πηγές: http://www.xtreme-thiva.gr
http://nio.pblogs.gr

Επιστροφή